پس از انتشار خبر تخریب مزار خلیل‌الله خلیلی، شاعر نامدار زبان فارسی، طالبان سنگ مزار او را بازگرداندند و محوطه را از انبار درختان قطع‌شده پاکسازی کردند. منابع دانشگاه کابل اعلام کردند که مسئولان از شب شنبه دوباره کار در محوطه مزار را آغاز کردند.
پیش‌تر گفته شده بود که تراکتورها از روز پنجشنبه در محل مزار مشغول فعالیت بودند و روز شنبه دانشجویان متوجه شدند که سنگ مزار خلیل‌الله خلیلی در جای خود نیست. پس از جنجالی شدن این موضوع، طالبان سنگ مزار او را شب شنبه بازگرداندند. در شبکه‌های اجتماعی، صفحات طالبان نوشتند که وزارت تحصیلات عالی قصد داشته این محل را به یک پارک تبدیل کند، اما آرامگاه شاعر ویران نشده است. حمدالله فطرت، معاون سخنگوی طالبان، نیز یادداشتی در اکس منتشر کرد و نوشت: «آرامگاه شاعر دری خلیل‌الله خلیلی در پوهنتون کابل ویران نشده بلکه چهار اطراف آن از خس و خاشاک پاک‌کاری شده است.»
خلیل‌الله خلیلی، شاعر، ادیب و اندیشمند بزرگ افغانستان، در بهار ۱۳۶۶ در اسلام‌آباد، پاکستان درگذشت و جسد او بر اساس وصیتش ابتدا در گورستان آوارگان افغان در حومه پیشاور به خاک سپرده شد. او در سال‌های پایانی زندگی‌اش شعرهایی سرود و در آن‌ها تأکید داشت: «تابوت مرا جای بلندی بگذارید / تا باد برد بوی مرا بر وطن من.»
در سال ۱۳۹۱، کابینه افغانستان به رهبری حامد کرزی تصمیم گرفت تا پس از ۲۵ سال، بقایای جسد خلیلی را از پاکستان به کابل منتقل کند. بر اساس تصمیم شورای وزیران، جسد او در محوطه دانشگاه کابل و در نزدیکی آرامگاه سید جمال‌الدین افغان دفن شد.
خلیل‌الله خلیلی یکی از بزرگ‌ترین شاعران معاصر زبان فارسی در افغانستان بود و نقشی مهم در شکل‌گیری ادبیات معاصر فارسی داشت. او علاوه بر شاعری، نویسنده، استاد دانشگاه، مورخ و سیاستمدار نیز بود. خلیلی در شعر کلاسیک فارسی به ویژه غزل و قصیده استاد بود و از نخستین شاعران زبان فارسی به شمار می‌رفت که شعر نو سرود.
او از افراد نزدیک به ظاهرشاه، آخرین پادشاه افغانستان بود و در زمان سلطنت او به‌عنوان مقام بلندپایه دولتی و دیپلمات در کشورهای مختلف فعالیت می‌کرد. پس از سقوط حکومت ظاهرشاه، خلیلی به اروپا و آمریکا مهاجرت کرد و در تبعید نیز شعرهایی در حمایت از جنگ مجاهدین علیه حضور شوروی در افغانستان سرود. وی سال‌های آخر زندگی خود را در پاکستان گذراند و در اسلام‌آباد درگذشت.
