در پی اعلام توافق میان طالبان و پاکستان برای آتش‌بس فوری و آغاز مذاکرات جهت حل تنش‌ها، محمد حنیف اتمر، وزیر پیشین امور خارجه افغانستان، این تحول را «پیشرفت خوشایند» خواند و گفت این اقدام می‌تواند از ادامه تجاوزات نظامی پاکستان و ریخته شدن خون غیرنظامیان جلوگیری کند.
اتمر در واکنش به این توافق‌نامه که با میانجی‌گری قطر و ترکیه صورت گرفته است، در صفحه رسمی خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
«این توافق باید مورد استقبال قرار گیرد، اما بسیار مهم است که ملت افغانستان به‌طور کامل و شفاف از متن این موافقت‌نامه و مراحل آتی مذاکرات آگاه باشد؛ زیرا موضوع مربوط به منافع اساسی و سرنوشت ملت است.»
وی با تأکید بر ضرورت پاسخ‌گویی طالبان در قبال مردم افغانستان افزود:
«اکنون زمان آن رسیده که طالبان در برابر ملت مسئولیت‌پذیر باشند، به مذاکرات بین‌الافغانی تن دهند و برای تحقق خواست‌های بحق مردم سر تعظیم فرود آورند.»
اتمر هشدار داد که نظامی فاقد حمایت مردمی و مشروعیت، در برابر تهدیدهای خارجی بسیار آسیب‌پذیر خواهد بود و نوشت:
«دفاع، صلح، امنیت پایدار و بقای یک نظام سیاسی و دولتی بر پایه حمایت مردم آن کشور استوار است.»
او همچنین تأکید کرد جامعه سیاسی و مدنی افغانستان همواره بر مذاکرات بین‌الافغانی و توافق تأکید کرده و جامعه بین‌المللی نیز از آن حمایت نموده است. به گفته وی، اکنون زمان آن است که رهبران طالبان نیت واقعی خود را آشکار سازند و این فرصت تاریخی را از دست ندهند.
این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که توافق‌نامه دوحه میان طالبان و پاکستان با واکنش‌های متفاوتی در فضای سیاسی افغانستان روبه‌رو شده و برخی منتقدان آن را به منزله پذیرش تلویحی خط دیورند و عقب‌نشینی از مواضع تاریخی افغانستان دانسته‌اند.
با این حال، محمد یعقوب مجاهد، سرپرست وزارت دفاع طالبان، اعلام کرد که در این توافق‌نامه هیچ اشاره‌ای به مرز مورد مناقشه دیورند نشده و این موضوع را «مربوط به ملت‌ها» دانست.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان نیز با انتشار پیامی رسمی، برداشت‌های منتقدان را نادرست خواند و تأکید کرد که این توافق به منزله اعلامیه مشترک میان دو طرف نیست، بلکه بازتاب‌دهنده موضع اصولی طالبان در قبال امنیت منطقه‌ای است.
به گفته مجاهد، طالبان نه از هیچ حمله‌ای علیه کشور دیگر حمایت می‌کنند و نه اجازه می‌دهند از خاک افغانستان چنین اقدامی صورت گیرد. او افزود که اصل مهم در توافق میان دو طرف، خودداری از هرگونه اقدام خصمانه علیه یکدیگر است؛ اصلی که نشانه اراده مشترک دو کشور برای حفظ ثبات و جلوگیری از تنش‌های منطقه‌ای دانسته می‌شود.
