کابل این روزها با یکی از جدی‌ترین بحران‌های زیست‌محیطی خود روبه‌رو است. افزایش خشکسالی، تغییرات اقلیمی و بارش‌های نامنظم سبب شده‌اند که منابع آبی پایتخت افغانستان به سرعت رو به کاهش برود.
سازمان‌های امدادرسان هشدار داده‌اند که پیامدهای این بحران تنها به کمبود آب آشامیدنی محدود نیست، بلکه بیماری‌های واگیردار، سوءتغذیه و ترک تحصیل کودکان را نیز در پی داشته است.
بر اساس گزارش شبکه تحلیلگران افغانستان، ذخایر آب زیرزمینی کابل ممکن است تا سال ۲۰۳۰ به طور کامل تمام شود؛ خطری که سایر شهرهای افغانستان نیز با آن مواجه‌اند. کمبود آب فشار اقتصادی سنگینی را به خانواده‌های کم‌درآمد تحمیل کرده و برخی ناچارند تا یک‌سوم درآمد روزانه خود را صرف خرید آب کنند.
خانواده‌های ساکن کابل می‌گویند کودکان آنها به دلیل ساعت‌ها انتظار در صف‌های طولانی آب، از تحصیل بازمانده‌اند. در بسیاری از مناطق، حتی چاه‌هایی با عمق بیش از ۱۲۰ متر نیز خشک شده و مردم مجبور به استفاده از آب ناسالم و طاقت‌فرسای حمل روزانه آن هستند.
کارشناسان می‌گویند که ادامه خشکسالی و نبود مدیریت درست منابع آبی، می‌تواند آینده کابل و دیگر شهرهای افغانستان را با بحرانی بی‌سابقه روبه‌رو سازد.
