عمر داوودزی، وزیر داخله پیشین افغانستان، به صورت آنلاین در نشست بررسی جنگ افغانستان در سنای امریکا گفت که انتخاب ساختار ریاست‌جمهوری برای افغانستان پس از سال ۲۰۰۱ یک اشتباه بزرگ بود و زمینه تمرکز قدرت را فراهم کرد و این تصمیم باعث فردمحوری در دولت افغانستان شد.
او همچنین افشا کرد که در سال ۲۰۰۴ هیئتی از طالبان با او تماس گرفته و فهرستی از ۳۰ عضو ارشد این گروه، از جمله وزیران و فرمانداران پیشین، را ارائه داده بودند که خواهان آشتی به شرط دریافت عفو بودند.
به گفته داوودزی، چهره‌هایی چون حقانی و عبدالکبیر نیز در این فهرست قرار داشتند، اما حکومت وقت این فرصت را نادیده گرفت و پیشنهاد صلح طالبان رد شد.
