روزجهانی آموزش در حالی فرا رسیده که زنان و دختران افغانستان دوسال است با مدارس و دانشگاه‌های بسته مواجه می‌باشند. محرومیت دختران از تحصیل باعث شده است که شمار زیادی از آنان به بیماری‌های روحی-روانی مبتلا شوند.
علاوه بر این ممنوعیت آموزش، زنان را از فراگیری علم و دانش بازداشته و در بلاتکلیفی کامل گرفتار کرده است.
دین اسلام همواره بر فراگیری علم تاکید داشته و ضرورت آموختن آن را برای زن و مرد یکسان می‌داند.
جامعه ای که در فقر فرهنگی و علمی به‌سر ببرد، همیشه در معرض تهدیدهای متعدد قرار می‌گیرد؛ چرا که اعضای آن به دلیل عدم دانش و آگاهی، توان تشخیص آسیب‌ها وچالش‌ها را نداشته و ممکن است به انحراف و گمراهی کشانیده شود. اینجاست که اهمیت آموزش به خوبی درک می‌شود.
حکومت طالبان به این دلیل، آموزش زنان را منع کرده است که ممکن است در فرایند تحصیل آنان عملی خلاف شرع صورت بگیرد؛ اما آیا این دلیل منطقی و قانع کننده است؟
آیا می‌توان جمع زیادی از دختران را به خاطر یک احتمال، از آموزش بازداشته و آنان را از اجتماع حذف کرد؟
از آنجایی که طالبان تجربه حکومت داری نداشته و برنامه‌های آنان بر اساس فرامین رهبر این گروه تعیین می‌شود، بیم آن می‌رود که زنان با نگاه محدود کننده این گروه، کلا از مشارکت و حضور در جامعه افغانستان حذف شده و به انزوای کامل کشانیده شوند.
زنان و دختران افغانستان امید دارند تا دریچه ای بر روی آنان گشوده شود تا مجددا در عرصه علم و آموزش وارد شوند اما این آرزو چه زمانی عملی خواهد شد، مشخص نمی‌باشد.
نهادهای بین‌المللی و شخصیت‌های اثر گذار، وظیفه دارند تا مقامات طالبان را متقاعد سازند که به این خواسته مشروع و قانونی زنان افغانستان توجه نمایند و موانع را برطرف سازند.
انتظار می‌رود که حاکمان طالبان با درک حقوق و شرایط زنان افغانستان، درهای مدارس و دانشگاه‌ها را به روی آن باز کند تا بیش از این شاهد محرومیت و انزوای زنان و دختران نباشیم.
آخرین اخبار مربوط به افغانستان و بین الملل را در سایت خبری اتحادنیوز دنبال کنید.
