شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای در مورد نحوه تعامل جامعه جهانی با طالبان تصویب کرد.
این قطعنامه با ۱۳ رأی موافق و دو رأی ممتنع از سوی نمایندگان روسیه و چین، به تصویب رسید.
در این قطعنامه از کشورهای عضو سازمان ملل متحد و سایر «ذی‌نفعان» خواسته شده است که توصیه‌های «ارزیابی مستقل افغانستان» را برای افزایش مشارکت بین‌المللی به شیوه‌ی منسجم، هماهنگ‌تر و ساختارمند‌تر، درنظر بگیرند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد همچنین در قطعنامه‌ی خود از دبیرکل سازمان ملل متحد خواسته است که در مشوره با اعضای این شورا، بازیگران و ذی‌نفعان مرتبط به افغانستان؛ از جمله مقام‌های طالبان، زنان، جامعه‌ی مدنی و کشورهای منطقه، یک نماینده‌ی ویژه در مورد افغانستان با تخصص قوی در مورد حقوق‌‌بشر و جنسیت، تعیین کند.
شاید در نگاه اول به قطعنامه شورای امنیت، چنین گمان شود که این شورا به نفع طالبان رای داده وآنان را تمام و کمال پذیرفته‌است؛ اما واقعیت این است که جامعه جهانی و حتی کشورهای که با طالبان در حال تعامل می‌باشند، رویکردی ثابتی در قبال طالبان ندارند. طالبان در موارد متعددی، متهم به نقض حقوق بشر و مخصوصا تضییع حقوق زنان بوده و در تشکیل حکومت فراگیر نیز ناموفق بوده اند. پیشینه و حاکمیت دوساله طالبان، کشورهای مختلف را در خصوص به رسمیت شناسی طالبان دچار تردید و دوگانگی کرده است. اما در حال حاضر، دولت‌ها، بنابر اقتضای شرایط مردم افغانستان و نیز ملاحظات سیاسی بر اساس منافع ملی، رویکرد تعامل گرایانه و مدارا محور را در پیش گرفته اند.
در قطعنامه، آمده است که یک نماینده ویژه، از سوی دبیر کل سازمان ملل در امور افغانستان انتخاب شود تا نحوه‌ی تعامل و ارزیابی‌ها را به صورت ویژه پیگیری و گزارش کند. اما این پیشنهاد از سوی طالبان مورد پذیرش قرار نگرفته است؛ زیرا طالبان تصور می‌کنند که انتخاب نماینده ویژه، آنان را در محدودیت و تنگنا قرار می دهد و ممکن است که خواسته‌های مخالفان را بر آنان تحمیل نماید.
اما از سوی دیگر، مخالفان طالبان و مخصوصا جبهه مقاومت ملی از انتصاب نماینده ویژه سازمان در امور افغانستان استقبال کرده است. آنان بر این باورند که حاکمیت طالبان، نامشروع و غیر قانونی است و حضور یک نماینده با اختیارات بالا می‌تواند بر عملکرد منفی طالبان اثر گذار باشد.
به نظر می‌رسد که یکجانبه گرایی طالبان، در مسائل داخلی افغانستان و همچنین رفتار‌های سیاسی آنان در مواجهه با مسائل بین المللی، کار را برای کشورهای جهان دشوار می‌سازد؛ زیرا این گروه با رویه فعلی، نمی‌تواند مقبولیت داخلی و مشروعیت بین‌المللی به دست آورد.
بنابر این، مسایل افغانستان با تعیین نماینده‌ی ویژه قابل حل نبوده و تنها از مسیر همدیگر پذیری و قبول حقوق تمام اقوام و اقلیت‌ها و با نگاه عدالت محور امکان پذیر خواهد بود و در غیر این صورت، شرایط کنونی به نقطه مطلوب منتهی نخواهد شد.
اخرین اخبار مربوط به افغانستان و بین الملل را در سایت خبری اتحادنیوز دنبال کنید.
